Miał dwuletniego synka i chciał spędzić więcej czasu z rodziną ;) co ciekawe to jego żona zaproponowała, by jako Watsona zastąpił go Edward Hardwicke ;)

dziex za info. szkoda był naprawde fajnym Wotsonem :-)

ja wlasnie jakos bardziej darzylam sympatia Hardwickeá, ale moze to kwestia przyzwyczajenia bo od pozniejszej serii zaczelam ogladac

Powiem tak - kiedyś, chyba już ponad 10 lat temu - gdy serial był emitowany przez jedną z polskich stacji, nie zauważyłem nawet różnicy między Burkiem a Hardwickiem, po prostu byłem przekonany, że to ciągle ten sam aktor. Dopiero wiele lat później odkryłem, że było dwóch aktorów grających Watsona.
Więc jeśli mogę pozwolić sobie na ocenę, to jednak różnica jest wyraźna - Burke był bardziej wyrazisty, choćby za sprawą rysów twarzy - ostrzejszych, bardziej męskich, zdecydowanych. W dodatku był bardziej swobodny w stylu grania, z lekkim dystansem, humorem podchodził do swojej postaci. Dawało to dobry kontrast do tych delikatnie 'zniewieściałych', egzaltowanych (oczywiście wszystko to w pozytywnym znaczeniu) gestów Holmesa.
Tymczasem Hardwick był bardziej pretensjonalny, taki nieco smutny w wyrazie, co narzuca chyba już jego oblicze - takiego starszego, przygnębionego pana. Mam też wrażenie, choć pewien nie jestem, bo dawno serialu nie oglądałem, że te odcinki z Hardwickiem były już trochę zbyt udziwniane. Czasem jakieś takie odrealnione. Nie wiem, jak to nazwać.

W każdym razie pierwsza seria, ta z Davidem Burkiem, była chyba najlepsza i w mojej ocenie stanowi wielkie osiągnięcie w historii adaptacji opowiadań Conan Doyla.